
30.01.2020 | 16:00 | Mariëlle Larson
In onze serie ‘Monumentje’ brengen lezers een ode aan een overleden geliefde, vriend of familielid. Liza herdenkt haar zus Sandra, die overleed tijdens de aanslag op Koninginnedag in 2009.
Geschreven door Liza, ter nagedachtenis aan Sandra (1998 – 2009).
AANSLAG
Op Koninginnedag 2009 reed Karst T. met zijn auto dwars door het publiek in Apeldoorn heen, in een poging de bus te raken waarin de koninklijke familie zat. Er raakten tientallen mensen gewond en hij heeft zeven mensen van het leven beroofd. Een daarvan is Liza’s tweelingzus Sandra.
OPGEWEKT
‘Sandra was die dag zo opgewekt. Ze vond het zo leuk om eindelijk de Koningin in het echt te mogen zien. Ze keek al dagen uit naar dat moment. Samen met mijn moeder en Sandra zocht ik een mooi plekje uit waar we de koninklijke familie goed konden zien. Toen de parade opkwam, zagen we plots een auto door het publiek rijden waardoor mijn zusje werd meegesleurd.’
ZIEKENHUIS
‘Overal waar ik keek waren mensen in paniek. Ik was overstuur en wist niet wat ik moest doen. Ik zag Sandra meegevoerd worden in een ambulance en mijn moeder en ik reden erachteraan. Eenmaal in het ziekenhuis was het al snel duidelijk: Sandra had het niet overleefd.’
LEEGTE
‘Nu, tien jaar verder, is het nog altijd niet hetzelfde in huis. We missen haar nog iedere dag. We zouden dit jaar samen eenentwintig zijn geworden. Er is een grote leegte bij ons thuis.’
OOK IK MOET DOOR
Minstens één keer per week bezoekt Liza het monument dat in Apeldoorn is gebouwd voor de slachtoffers van de aanslag. ‘Als ik hier kom dan voel ik me angstig en sterk tegelijkertijd. Ik wil niet denken aan de gebeurtenis van tien jaar geleden, maar iedere keer zie ik het weer voor me. Ook ik moet door, het leven gaat verder. Ik heb zelf erg geluk gehad dat ik niet gewond ben geraakt, want het had niet veel gescheeld. Daarom geniet ik nu van elke dag die ik mag leven.’